Een vrouw uit Illinois die in de jaren negentig het leven schonk aan twee kinderen in het noordwesten van het binnenland, verwekt door de gewelddadige vriend van haar moeder, schrijft sociale media niet alleen toe aan haar ontsnapping uit een leven in gevangenschap, maar ook aan zijn uiteindelijke arrestatie op grond van een federale aanklacht deze zomer.
“Ik weet dat het belachelijk klinkt”, zei Rae, die nu 40 is, eerder deze maand in een telefonisch interview vanuit haar huis. “Maar ja, 100%, ik geef sociale media er zoveel lof voor.”
De arrestatie in augustus van de 62-jarige Chris Hamburg in Montana kwam 27 jaar nadat Rae, die The Spokesman-Review op haar verzoek met een pseudoniem identificeert omdat ze slachtoffer is van seksueel misdrijf, de eerste van haar twee jongens bij Deaconess ter wereld bracht. Ziekenhuis in Spokane. Ze was 12; Hamburg zou haar binnen enkele weken weer zwanger maken en het gezin vluchtte met hen over de grens naar Idaho. Het besluit van Hamburg om het gezin over de staatsgrenzen heen te verplaatsen, vormde de basis voor een aanklacht van de federale grand jury die in juli in Idaho werd uitgesproken en Hamburg werd beschuldigd van het vervoer van een minderjarige over de staatsgrenzen voor het plegen van een zedenmisdrijf, een aanklacht waarop een verplichte gevangenisstraf van 10 jaar staat. zin.
Hamburg pleitte in augustus voor een federale rechter in Boise niet schuldig aan de aanklacht en wordt vastgehouden zonder borgtocht in afwachting van een proces dat momenteel gepland staat voor eind oktober. Zijn advocaat, Melissa Winberg, zei vorige week via de telefoon dat Hamburg voor onschuldig wordt gehouden totdat het tegendeel is bewezen.
Rae beschreef een voorbijgaande jeugd waarin Hamburg volledige controle uitoefende over haar moeder, broer en uiteindelijk haar twee jongens. Ze vluchtten vanuit Tacoma door de staat en zochten hulp bij lokale kerken en liefdadigheidsinstellingen, en Hamburg verkrachtte Rae. Uiteindelijk werd ze zwanger.
“De prenatale zorg begon pas toen ik zeven maanden zwanger was,” zei Rae. In januari 1995 kreeg de preteen weeën en Hamburg verdween toen Rae en haar moeder naar Diacones gingen voor de bevalling.
Rae zei dat ze hoopte dat Hamburg weg zou blijven nadat de baby was geboren. Maar hij keerde terug en Rae zei dat ze haar moeder niet de schuld gaf, omdat ze niet volledig wist wat er aan de hand was.
“Veel van onze vrouwelijke familieleden hebben kinderen gekregen toen ze 13, 14, 15 waren”, zei Rae.
Vanwege die jonge moeders in haar familie was het niet gek dat haar moeder dacht dat ze een kind had verwekt met een jongen, zei Rae.
Rae zei dat Hamburg haar vertelde te zeggen dat de vader van de baby een klasgenoot was in Tacoma die door zelfmoord om het leven was gekomen.
‘Zodat ze natuurlijk niet konden bewijzen of hij het was of niet,’ zei Rae.
Artsen en verpleegsters in het ziekenhuis meldden de minderjarige geboorte aan staatsfunctionarissen. De dossiers van de zaak beschrijven een vier maanden durend onderzoek dat abrupt werd afgesloten, hoewel de medewerkers van de zaak schreven dat Hamburg “alle interactie controleerde” en “een woedeprobleem en mogelijk roofzuchtig karakter heeft”. Michael Pfau en Vincent Nappo, die slachtoffers van seksueel misbruik door katholieke geestelijken en leiders in de Boy Scouts of America hebben vertegenwoordigd, namen de zaak van Rae aan en zeiden dat het een tragisch voorbeeld was van het sociale vangnet dat het slachtoffer van seksuele misdrijven niet beschermt. Rae ontving in 2014 een schikking van de staat Washington voor $ 3 miljoen na het indienen van een claim wegens vermeende nalatigheid door agenten van de kinderbescherming.
Na een paar opvoedingslessen verdween het gezin, volgens de CPS-records. Een medewerker van de zaak schreef in de notities dat “hun verblijfplaats onbekend is” in maart 1996.
Hamburg had het gezin naar Idaho verhuisd, waar ze in een woonwagen woonden. Rae denkt dat het ergens in de buurt van Caldwell was, maar ze had geen toegang tot de telefoon of internet. Hij maakte het jonge meisje opnieuw zwanger, binnen enkele weken na haar eerste bevalling, en droeg haar opnieuw op om te liegen, zei ze, en zei dat het kind van een jongen was in een van haar opvoedingsklassen. Ze kreeg ook te horen dat ze niet mocht zeggen dat haar tweede zoon broers en zussen had, hoewel Rae denkt dat de ziekenhuismedewerkers moesten weten dat ze al bevallen was.
Rae’s tweede zoon werd geboren in Boise. Er zijn geen rapporten van de kinderbescherming voor die geboorte, zeiden Pfau en Nappo.
“Je kunt niet anders dan denken dat dit mensen waren zonder middelen, en ze werden bevooroordeeld door zorgverleners, vooral in Idaho,” zei Pfau, verwijzend naar het ontbreken van een CPS-rapport van de geboorte van Boise.
Het gezin leefde daarna een beschut bestaan, zei Rae. Ze werd op 12-jarige leeftijd van school gehaald, haar broer op 14-jarige leeftijd.
“We mochten niet met buren praten. We mochten niet naar het park,’ zei Rae. “We mochten niet gaan winkelen. We werden letterlijk gevangen gehouden in huis.”
Rae deed het werk van moeder, ook al mochten haar kinderen haar in het openbaar niet ‘mama’ noemen. Zo leefde ze jarenlang, zei ze, tot ze de openbare bibliotheek bezochten toen haar jongste zoon op het punt stond 14 te worden en YouTube-video’s over free-running begonnen te bekijken. De zoon vroeg Hamburg om een computer voor hen, zodat hij de video’s thuis kon bekijken, en hij gehoorzaamde.
“Ik moest stiekem een YouTube-pagina krijgen,” zei Rae. Ze begon commentaar te geven op video’s van andere mensen en liet uiteindelijk los wat er in haar privéleven gebeurde. Ze raakte bevriend met een man in Illinois, die later haar echtgenoot werd. Het koppel is inmiddels gescheiden.
“Ik was nog nooit op een date geweest, had nog nooit een eerste kus gehad, ging na mijn twaalfde niet naar school”, zei Rae. “Het was een fijn gevoel alsof iemand wachtte om met me te praten, dat iemand wachtte om me te vertellen hoe mooi ik was.”
De relatie leidde ertoe dat hij haar een telefoon stuurde. Haar interacties online leidden ertoe dat haar verhaal openbaar op internet werd gedeeld door iemand die Rae ‘een internetstalker’ noemde. Ze werd herenigd met de uitgebreide familie die Hamburg haar jaren eerder had afgenomen, waaronder een oudere zus met wie ze bijna twintig jaar niet had gesproken. Rae vertelde haar moeder uiteindelijk ook dat Hamburg de vader was van haar twee jongens.
Deze keer verdween Hamburg echt, toen het gezin naar Illinois verhuisde, waar ze het afgelopen decennium zijn geweest. Rae’s zonen gingen voor het eerst naar school toen ze naar de middelbare school gingen.
“(Mijn jongste) kwam op een dag thuis en hij zei: ‘Je begrijpt niet hoe het is. Als de bel gaat, weet ik niet wat het betekent’,’ zei Rae.
Rae vond Pfau en Nappo via online contacten en zette de juridische civiele claim tegen de staat Washington voort. Rae gebruikte het geld om een huis te kopen voor haar en haar kinderen, en om te helpen de medische kosten van meer dan een decennium van misbruik te betalen. Maar beperkingen op verjaringstermijnen in zowel Washington als Idaho weerhielden officieren van justitie ervan een strafzaak te vervolgen, hoewel die verjaringstermijnen in beide staten sindsdien zijn afgeschaft voor gevallen waarin minderjarigen het slachtoffer zijn, aldus Pfau en Nappo.
Ongeveer een jaar geleden maakten sociale media Rae opnieuw attent op de aanwezigheid van Hamburg. Terwijl ze online over haar ervaringen schreef, ontdekte ze dat Hamburg betrokken was geweest bij een verkeersongeval in een stad op ongeveer 30 minuten afstand van waar ze woonde, dat werd gefilmd en gepost op de app voor het delen van video’s TikTok. Een ander incident werd gemeld op lokaal nieuws in Indiana.
Een van Rae’s vrienden had een dochter die het verhaal zag en het met Rae deelde met de boodschap: “Is Hamburg de vader van je kinderen?”
“Het laat zijn gezicht zien”, zei Rae over de TikTok-video. “Ik kreeg meteen een paniekaanval.”
In een ander onwaarschijnlijk toeval was een van Rae’s online vrienden een ander verkeersslachtoffer van Hamburg, en de twee konden op basis van de foto’s en video’s vaststellen dat hij het was. Die vriend bleek de dochter van een Amerikaanse advocaat te zijn, en Nappo drong er bij Rae op aan om een federale aanklacht in te dienen. Rae overtuigde een van haar zonen om een DNA-monster te verstrekken dat kan worden gebruikt om Hamburg als zijn vader te identificeren. De aanklacht werd in juli uitgesproken en in augustus had de FBI Hamburg gevonden in een motel in Missoula, waar hij werd gearresteerd.
Een congreswijziging in de federale wet in 2003 schafte de verjaringstermijn af voor de federale misdaad waarvan Hamburg nu wordt beschuldigd, zei Nappo.
“Uiteindelijk komt het goed”, voegde Pfau eraan toe. “Het toont de lange arm van de wet. Deze man ontwijkt al 30 jaar gerechtigheid.”
Rae zei dat haar is gevraagd om een slachtofferverklaring af te leggen in de rechtszaal, wanneer de zaak van Hamburg is opgelost. Hij heeft afstand gedaan van zijn recht op een detentiehoorzitting en volgens de rechtbankverslagen wordt vanaf 31 oktober een proces ingesteld voor de Amerikaanse districtsrechtbank Lynn B. Winmill.
“Ik kan niet wachten om hem in de ogen te kijken. Ik kan niet wachten op die dag’, zei Rae. “Hij heeft ons gemarteld.”
Ze deelt haar verhaal omdat ze wil dat andere slachtoffers weten dat er een uitweg is uit de cyclus van misbruik. Rae heeft sindsdien deelgenomen aan gesprekken met andere overlevenden van ontvoering en seksueel misbruik, waaronder Elizabeth Smart.
“Ik wil dat zijn voor iemand anders, voor iemand om dit te horen en te zeggen: ‘Misschien kan ik wegkomen. Misschien kan ik een briefje achterlaten. Misschien kan ik het aan een leraar vertellen’,’ zei Rae.