donderdag, maart 28, 2024
Home News TikTok’s #brownoise is het nieuwste duwtje in de rug om onze met...

TikTok’s #brownoise is het nieuwste duwtje in de rug om onze met stress gevulde werelden tot rust te brengen

0
87


Opmerking

Met 88 miljoen views op TikTok en een stroom van uitleggers in nieuwsuitzendingen, heeft bruine ruis een moment. In tegenstelling tot zijn tot nu toe bekendere neef, witte ruis, vermindert bruine ruis de hogere frequenties in zijn “shhhh”, waardoor het voor veel oren een zachter geluid is. Voor sommigen klinkt het als een wonder. Personen met ADHD, tinnituspatiënten en creatievelingen zoals auteur Zadie Smith gebruiken het als een zalf voor afleidende geluiden, snelle gedachten en oorsuizen.

Bruine ruis is gemakkelijk te vinden op YouTube, smartphone-apps en streamingdiensten. Op #brownoise TikTok luisteren gebruikers met grote ogen voor de camera: “Waar zijn de gedachten gebleven?” In de digitale markt van geluidsbehang is bruin het nieuwe zwart.

Tot dusverre was de rapportage over bruine ruis gericht op vragen over de werkzaamheid ervan. Maar waar komt deze behoefte aan lawaai vandaan – en wat vertelt het ons over hoe we vandaag de dag leven?

Hoewel digitale bruine ruis misschien een trend is, is het eigenlijk gewoon het nieuwste product van een 60-jarige Amerikaanse ruishandel. Deze weinig opgemerkte industrie ontstond toen slaap en focus in het midden van de 20e eeuw steeds belangrijker – en steeds moeilijker te verkrijgen – werden. Het persoonlijk gebruik van lawaai in de Verenigde Staten loopt parallel met de intensivering van psychische en cognitieve druk, toen we onze omschakeling van een agrarische naar een informatie-economie voltooiden.

Een pianoakkoord hielp chronische nachtmerries te verminderen, zo bleek uit een onderzoek

Lawaai werd voor het eerst gedomesticeerd als hulpmiddel bij slaap, ontspanning en concentratie in het begin van de jaren zestig, toen een echtpaar in Indiana genaamd Gertrude en James Buckwalter de Sleep-Mate begon te produceren. In wezen een kleine elektrische ventilator gehuisvest in een plastic koepel, het apparaat van de Buckwalters genereerde een gedempt – en dempend – geluid dat perfect was voor het maskeren van akoestische ergernissen.

Het scheppingsverhaal van de Sleep-Mate gaat ongeveer als volgt: op een nacht werden de Buckwalters op vakantie slapeloos in een motelkamer langs de weg met een kapotte airconditioning. Warmte was niet het probleem. Lawaai van de snelweg hield hen wakker. Trudy suggereerde Buck, een uitvinder, dat een apparaat dat het geluid van een airconditioner maakt zonder de lucht te koelen, waarschijnlijk veel slapeloze nachten zou voorkomen.

Het verhaal vat de tegenstrijdige krachten samen die onze vroege behoefte aan lawaai hebben gesmeed. De naoorlogse Amerikaanse economie bulderde, terwijl de natie zichzelf herconfigureerde om de snelle circulatie van mensen, goederen en informatie te maximaliseren. Zo stimuleerde het Dwight D. Eisenhower National System of Interstate and Defence Highways het toerisme, maar veroorzaakte het ook veel lawaai. De snelweg moedigde ook suburbanisatie aan, die, in combinatie met technologische vooruitgang zoals airconditioning, onze zintuigen opnieuw afstemde om meer controle, rust en scheiding van anderen te verwachten.

Maar tegelijkertijd versnipperden de ontwikkelingen op het gebied van transport, mediatechnologieën en zakelijke praktijken de zintuiglijke ervaring. Straalvliegtuigen, televisie, open kantoren en 24/7 bedrijfsactiviteiten waren slechts enkele van de 20e-eeuwse innovaties die de winst vergrootten door ruimte en tijd te verstoren. De tijd was rijp voor een product om de persoonlijke ruimte te pacificeren.

Al snel werd de eenvoudige elektromechanische Sleep-Mate verslagen door een reeks media die ruis op nieuwe manieren inzette.

Drie manieren om slaapproblemen op te lossen als niets anders werkt

In 1969 produceerde Irv Teibel “The Psychologically Ultimate Seashore”, een stereo LP-opname die gebruik maakte van de kalmerende en maskerende kracht van de Atlantische branding. Teibel luidde een tweede tijdperk van noise marketing in: de naturalisatie van lawaai. Met titels als ‘Gentle Rain in a Pine Forest’ en ‘Caribbean Lagoon’ surfte Teibels succesvolle ‘Environments’-serie over de samenvloeiing van twee verschillende golven: de onthechting van Amerikanen aan de natuur en het vermogen van de media om de natuur met een grotere waarheidsgetrouwheid te reproduceren.

‘Omgeving’ sprak een hippiegeneratie aan die zowel een ’terug naar het land’-ethos als een liefde voor technologie omarmde, zoals blijkt uit de Whole Earth Catalog, met instructies over bijenteelt en computers. In tegenstelling tot vierkante Muzak en kille klinische witte ruis, was Teibel’s “Ultimate Seashore” lawaai waarover je kon struikelen of de liefde bedrijven. Gebruikt door counselingtherapeuten en door de ontmoetingsgroep uit de jaren 70 die bekend staat als ‘est’, ‘omgevingen’ inspireerde een zeldzaam moment waarop ruis niet alleen werd gebruikt voor individualistische scheiding, maar ook voor interpersoonlijke en gemeenschappelijke ervaringen.

In de jaren ’80 en ’90 kreeg ruis een glanzende digitale glans, toen postordercatalogi zoals de Sharper Image machines en cd’s op de markt brachten die onzichtbare watervallen en onweersbuien toverden. Dergelijke catalogi waren gericht op een yuppiepubliek van hoogpresteerders in het ‘work hard, play hard’ Reagan/Clinton-tijdperk. Het was een nieuw deregulerend tijdperk van outsourcing, ondernemerschap en krimpende sociale vangnetten. Toen arbeiderswerk met geweld werd losgekoppeld van de American Dream, namen de druk en beloningen van bedienden toe. Degenen die met succes de gantlet runden, hadden zowel de behoefte als het geld voor hightech gadgets om de stress van succes te verzachten. Digitale ruis- en natuurgeluidsmachines waren prominent aanwezig naast massagestoelen en aromatherapie in een bloeiend marktonderzoeksbureau in de categorie ‘persoonlijke sensorische therapie-apparaten’.

Tegenwoordig zijn er in de app-winkels van smartphones veel lawaai en natuurgeluiden, terwijl elke streamingdienst wemelt van de landelijke streams. Zelfs tv’s, die niet langer de ruis met dode kanalen van het analoge tijdperk genereren, worden vooraf geladen met brullende oceanen. Zoals #brownoise TikTok aantoont, blijft de geluidsindustrie groeien, terwijl toegewijden van de 21e eeuw een grotere technische bekendheid tonen met de vele tinten van geluid.

Dus, waar gaat al het lawaai over? In onze wereld die opnieuw is gemaakt voor circulatie, is kalmte het zeldzaamste goed geworden. Ondanks de verkeersopstoppingen kun je niet stil zitten midden op de Interstate – dat maakt het een snelweg, lawaaierig en onbewoonbaar. Succes behalen in de gedereguleerde informatie-economie vereist een veeleisende regulering van de eigen aandacht, ook al eist diezelfde economie een zware tol van de aandacht met een miljard digitale afleidingen. (En laten we nu even pauzeren om na te denken over de ironie waartoe mensen zich wenden) TikTok voor advies over hoe u hun aandacht kunt beheersen.)

Slaap en focus zijn aan flarden door de stress van deze informatieve dubbele binding. Neurologische verschillen, zoals ADHD, die onopgemerkt bleven in agrarisch Amerika, manifesteren zich nu als ernstige handicaps in een tijdperk van aandachtsschaarste. Tinnitus die in een fabriek onhoorbaar zou zijn, kan de spreadsheet-wrangler tot afleiding leiden.

De kracht van bruine ruis zit niet in een of andere magische hersenafstemmingsfrequentie, maar in zijn kracht om het verkeer te verstoren. Lawaai staat dwars door de poort van onze oren en klinkt kalm: “Je zult niet passeren.” Maar dit is een geïndividualiseerde oplossing voor een gedeeld maatschappelijk probleem. Lawaai kan een effectief middel zijn voor zelfzorg. Het is echter verstandig om ook goed en kritisch te luisteren naar de omgeving die we voor onszelf creëren.

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in