Jesse Floris
Het lijkt erop dat elke keer dat ik TikTok open, een nieuwe influencer viraal gaat of een niche-esthetiek met “-core” aan het einde is een en al woede. Maar tegen de volgende maand, of in extreme gevallen de volgende week, zijn ze in de vergetelheid geraakt en zijn we allemaal collectief verder gegaan met onze volgende obsessie. Op dit moment heeft Alix Earle bijvoorbeeld het internet stormenderhand veroverd. Voorafgegaan door Matilda Djerf en haar prachtige haar. Dan is er de trend om “dat meisje” of een “it-meisje” of een pilates-prinses, schoon meisje, vanille-meisje, grootmoeder aan de kust, barbiecore, zachte goth of zelfs de moeiteloos prachtige en eenvoudige “haar” te willen zijn.
Het lijkt erop dat deze trends worden gedreven door een behoefte aan zelfverbetering. Om mooier, gezonder, socialer te zijn, om meer geld te verdienen, uiteindelijk –– om iets te zijn dat we niet zijn. TikTok-influencers, buiten hun schuld om, zorgen ervoor dat plotselinge veranderingen in het leven gemakkelijk haalbaar lijken. Het lijkt uit het niets dat normale mensen massale hoeveelheden populariteit en rijkdom hebben kunnen vergaren door gewoon in vorm te zijn en een perfecte huid, veerkrachtig lang haar en een goede stijl te hebben. Terwijl je door TikTok scrolt, wordt deze levensstijl indirect – of soms direct – aan je verkocht: je hoeft alleen maar dezelfde workouts te doen en dezelfde huidverzorging, make-up, haarproducten en kleding te kopen. Natuurlijk zijn al deze producten gekoppeld aan hun Amazon-winkel.
Binnen hun moeiteloze aantrekkingskracht ligt echter het probleem met TikTok ‘it girls’. De resultaten die voor hen van de ene op de andere dag leken te gebeuren, gebeuren niet voor ons. Tegen de tijd dat we de ‘it-girl’ hebben ontdekt, zijn ze al maanden bezig met hun routine. Voor ons, het publiek, is de “it-girl” een blik, een snelle routine, een training die we een keer proberen en weer opgeven als het te moeilijk wordt. Maar voor de meisjes zelf is het een levensstijl, een proces dat maanden heeft gekost om hun regiment en hun aanwezigheid op sociale media zorgvuldig te cultiveren. Tegen de tijd dat het inhoudsfragment van één minuut de massa bereikt, zijn er al maanden werk gestoken in het creëren van een ‘it-girl’.
Ik suggereer niet dat het iemands schuld is, “it girl” of anderszins, dat we snelle resultaten verwachten van snelle video’s. In een wereld waar alles binnen handbereik is en binnen enkele seconden toegankelijk is, hunkeren we naar onmiddellijke resultaten op alle gebieden. We weten op een bepaald niveau dat het ongeloofwaardig is om te verwachten dat één huidverzorgingsroutine onze acne of donkere vlekken wegwerkt, één haarverzorgingsproduct om onze gespleten haarpunten te verwijderen of ons haar langer te maken, één training om je magerder te maken of je buikspieren te geven . Toch kijken we nog steeds naar deze video’s, kopen we deze producten, en als we niet snel genoeg resultaat zien, gaan we verder met een nieuwe ‘it-girl’ om ons te vertellen hoe we haar status en uiterlijk kunnen bereiken.
Dus wat doen we aan “it girls”? Hoe ontsnappen we aan de nooit eindigende cyclus van trends en het stuiteren van influencer naar influencer – wat zeker niet gezond kan zijn voor ons of voor hen? Nou, als ik daar het antwoord op had, zou ik misschien zelf een influencer zijn. Of schrijf in ieder geval een zelfhulpboek of zoiets.
Wat ik kan zeggen is dat we moeten leren hoe we individuele levens kunnen leiden en onze inhoud kunnen consumeren met het besef dat wat voor hen werkt, misschien niet voor ons werkt. Maar dit is een moeilijk begrip om mee om te gaan als we de constante, aangeboren angst hebben om de maatschappelijke ‘ander’ te worden of om niet te voldoen aan de verwachtingen die we geloven dat de mensen om ons heen hebben. Uit de media van één minuut die ons wordt voorgeschoteld, lijkt het erop dat de ‘it-girl’ deze angst nooit zou hebben. Het “it-meisje” heeft het allemaal. Ze zou nooit als lelijk worden beschouwd, ze zou nooit ergens heen kunnen gaan waar ze niet past, en miljoenen houden van haar alleen maar omdat ze zichzelf is. En is dat niet wat we allemaal willen? Om geaccepteerd te worden door de mensen om ons heen en veilig te zijn in onszelf.