Depressiesymptomen: is TikTok een goede bron voor geestelijke gezondheid?

Is het mogelijk om symptomen te ontwikkelen zonder daadwerkelijk ziek te zijn?

Hypochondrie werd ooit op die manier gedefinieerd, samen met enkele andere bepalingen. Maar sinds 2013 is die definitie opgesplitst in twee verschillende diagnoses, namelijk somatische symptoomstoornis en ziekte-angststoornis.

Als we het hebben over het ontwikkelen van symptomen zonder zelf een ziekte te hebben, wordt dit een somatische symptoomstoornis genoemd. In de door sociale media verzadigde wereld van vandaag heeft ziekte een nieuwe en snellere manier gevonden om zich te verspreiden.

In de loop van een paar maanden gingen verschillende jonge vrouwen naar een dokter in Texas met een vreemd identieke gezichtstic. Hun enige connectie: een video op TikTok.

De TikTok die door elk meisje werd bekeken, was bedoeld om het publiek te informeren over het Tourette-syndroom en bevatte deze specifieke gezichtstic als een symptoom van de ziekte – dezelfde gezichtstic die door elk van de meisjes werd ervaren.

De Wall Street Journal zei dat deze gebeurtenis niet alleen in Texas plaatsvond, maar al snel een wereldwijde gebeurtenis werd in oktober 2021.

Hetzelfde kan gebeuren met andere aandoeningen, waaronder psychische aandoeningen.

Beïnvloeders kunnen verkeerde informatie naar voren brengen

Avery Holton, die onderzoek heeft gedaan naar gezondheidsconstructies en sociale media en voorzitter is van de afdeling Communicatie aan de Universiteit van Utah, zei dat geestesziekte “zeer reëel is. Dat zijn geen zaken die je moet afwijzen, maar die je in gesprek moet gaan.”

De sterke aandrang van gezondheidswerkers om de term ‘geestesziekte’ te destigmatiseren, maakt bronnen online toegankelijker en opent de ruimte voor gesprekken over geestelijke gezondheid. Met het nieuwe sociale mediaplatform TikTok hebben video’s die door het grote publiek kunnen worden gedeeld, meegedaan aan de kruistocht.

“Mensen hebben het gevoel dat ze hun verhalen kunnen delen: ze kunnen rollen maken, ze kunnen tijdlijnverhalen maken, ze kunnen geheel nieuwe persona’s creëren die allemaal over een bepaald onderwerp van geestelijke gezondheid gaan. Dat zien we al heel lang op sociale media’, zegt Holton.

Maar TikTok, zei hij, heeft een nieuwe manier geopend om te delen die zich verspreidt met een snelheid die nog nooit eerder is voorgekomen. Met deze snelheid kunnen video’s binnen enkele uren of minuten viraal worden.

Met de snel bewegende rollen en TikToks is geestesziekte een trending topic. Mensen delen echter niet alleen hun verhalen, maar delen ook algemene symptomen die kijkers kunnen schaden.

Jenny Howe, een psycholoog uit Utah die gespecialiseerd is in depressie en angst bij jongeren en kinderen, zei dat naarmate mensen meer online over psychische aandoeningen beginnen te delen, het stigma is verminderd, maar dat “elke technologische vooruitgang gepaard gaat met bijwerkingen”.

De bijwerking waar Howe naar verwees, is het feit dat ongetrainde coaches, influencers of anderen die geen certificering hebben – wat ze ‘pseudoprofessionals’ noemde – gemakkelijk verkeerde informatie over psychische aandoeningen kunnen delen.

“Er is absoluut geen training en mensen met beperkte middelen beschouwen dit materiaal als waar en dat kan echt schadelijk zijn”, zei ze.

Sociale media creëren een nieuwe uitdaging die zegt dat er een one-size-fits-all lijst is van generieke symptomen voor psychische aandoeningen. Howe zei dat geestesziekten eigenlijk extreem persoonlijk zijn en van persoon tot persoon verschillen.

In werkelijkheid is het echter niet allemaal de schuld van de influencers. De algemene bevolking is bereid om naar nieuwe stemmen te luisteren, maar is niet bereid om hun woord te geloven voor wat het werkelijk waard is: een persoonlijk standpunt in plaats van een professionele diagnose.

“Als je content maakt, moet je zo transparant mogelijk zijn”, zegt Holton. “Er is een enorme verantwoordelijkheid als contentproducent en er is ook een uitdaging voor de ontvanger om te begrijpen waar ze naar kijken.”

Tijdperk van des- en desinformatie

Iedereen die online is, zowel maker als kijker, heeft de verantwoordelijkheid om de verspreiding van verkeerde informatie te stoppen, zei Holton.

Desinformatie is elke valse informatie, of deze nu bedoeld was of niet.

Hij suggereerde dat als je niet zeker weet of het verhaal waar is, je de feiten moet controleren door ze te vergelijken met andere betrouwbare bronnen voordat je ze deelt. Als je geen tijd wilt besteden aan het controleren van feiten, kun je het beter helemaal niet delen.

We leven in een tijd van desinformatie, verkeerde informatie en propaganda, en het is zeer waarschijnlijk dat mensen die online tegenkomen.

Holton zei dat menselijke hersenen kwetsbaarder kunnen worden voor verkeerde informatie wanneer individuen onder stress staan, zoals de COVID-19-pandemie heeft aangetoond. Stress maakt het denken bijzonder vatbaar voor duwtjes en suggesties van de media die mensen consumeren.

Bovendien, als mensen meer dan eens onjuiste informatie online zien, is de kans twee keer zo groot dat ze het geloven.

Algoritmen bemoeilijken dit, want als iemand eerder interactie heeft gehad met de inhoud, zelfs als deze niet correct is, zullen ze deze zeker steeds weer opnieuw zien.

De kansen zijn gestapeld tegen de mediaconsument.

Algoritmen over-pathologiseren psychische aandoeningen

Degenen die online interactie hebben en interesse tonen in symptomen van depressie, zullen meer video’s over symptomen van depressie blijven zien. Zo is het algoritme ontworpen.

Het leidt tot een fenomeen dat Howe ‘bevestigingsbias’ noemt.

“Onze hersenen zijn echt goed in het onder de aandacht brengen van de dingen waar we een voorkeur voor hebben”, zegt Howe. “Wanneer we een reeks symptomen zien verschijnen en we ons identificeren met een symptoom, gaan onze hersenen heel hard werken om te bevestigen dat die vooringenomenheid waar is.”

Ze zei dat dit veel gebeurt, vooral bij degenen bij wie angst is vastgesteld.

“Ons lichaam en brein zijn geen afzonderlijke entiteiten; ze werken samen”, zegt ze. “Dus als we op zoek zijn naar iets dat echt is in ons lichaam, doet het zich vaak voor.”

Een andere veelgemaakte fout wordt ‘attributiefout’ genoemd. Een voorbeeld van een attributiefout is het onterecht toeschrijven van een symptoom of alledaags gevoel aan een geestesziekte, in plaats van aan een kortstondige gebeurtenis.

“Ze beginnen die symptomen toe te schrijven aan fundamenteel verkeerde dingen in hun omgeving, zoals ‘ik heb een depressie’, in plaats van ernaar te kijken als ‘ik ben moe omdat ik tot 2 uur ’s nachts op mijn telefoon zat'”, zei Howe.

Bevestigingsbias en attributiefout dragen beide bij aan valse zelfdiagnose en het is iets dat therapeuten veel hindert.

“Ik bevestig dat ze enkele symptomen hebben waardoor ze het gevoel hebben dat ze het moeilijk hebben, maar ik wil benadrukken dat we gaan samenwerken, om de symptomen niet te minimaliseren, maar hoe we het leven met angst kunnen beheren als passagier in je leven, in plaats van iets dat moet worden opgelost, “zei Howe.

Stop met zelfdiagnose

Online bronnen, waaronder video’s die generieke symptomen van geestelijke gezondheid weergeven, overtreffen veel meer bronnen van hoge kwaliteit, zoals sites zoals die van de American Psychological Association, maar mensen zouden die betere bronnen moeten zoeken. De symptoomchecker van het Child Mind Institute is een krachtige herinnering voor iedereen die online naar symptomen zoekt.

“Deze tool is geen vervanging voor een diagnostische evaluatie door een medische of geestelijke gezondheidswerker. Als u denkt dat uw kind een psychiatrische of leerstoornis heeft, raadpleeg dan een professional.”

Met een oververzadiging van middelmatige en onprofessionele stemmen die allemaal inspelen op een belangrijk, zelfs levensveranderend onderwerp, neemt zelfdiagnose toe, maar professionals in de geestelijke gezondheidszorg raden zelfdiagnose absoluut niet aan.

Sociale media proberen een “one-size-fits-all” oplossing voor psychische aandoeningen te creëren. Maar dat is niet de realiteit. Professionals in de geestelijke gezondheidszorg behandelen mensen met zeer verschillende uitdagingen en sterke punten die reageren op en worden geholpen door verschillende benaderingen en hulpmiddelen.

Als het gaat om geestelijke gezondheid, is de evaluatie van een professional van belang, vertelden deze experts aan Deseret News.

Symptomen aanpakken

Dit alles betekent niet dat we geestesziekte moeten behandelen als een verzinsel van iemands verbeelding. Zowel Holton als Howe waarschuwden voor veroordelen, in plaats van openlijk te luisteren wanneer iemand zich zorgen maakt over hun geestelijke gezondheid.

“Praat niet tegen ze over sociale media. …” zei Holton. “We moeten beginnen als ouders, als broers, als zussen, als vrienden en als familie. We moeten elkaar de ruimte geven om te praten over wat we tegenkomen in social media-ruimtes.”

Mensen hebben ongeveer 40.000 automatische gedachten per dag. Ons vermogen om een ​​stap terug te doen en te analyseren waar we aan denken, is een vermogen dat ons uniek menselijk maakt, zei Howe.

De gemiddelde persoon voelt zich op elk willekeurig moment van de dag moe, hongerig, gelukkig, springerig en bang omdat we in staat zijn om al deze emoties te voelen. Ze zijn allemaal volkomen normaal.

Wat sociale media hebben weggenomen, is het vermogen om deze emoties te voelen voor wat ze zijn, zonder angst dat ze wijzen op een psychische aandoening.

“De sleutel tot het beheersen van de bijwerkingen van overpathologiseren, deze gehechtheid aan psychische aandoeningen die op sociale media plaatsvindt, is erover praten,” zei Howe.

Sociale media laten maar een heel klein deel van iemands leven zien. Als mensen, zei Howe, moeten we de informatie die we ontvangen verzamelen en kritisch denken gebruiken om op de juiste manier op die stimuli te reageren.

Ze benadrukt dat ‘onze gedachten niet onze waarheden zijn’, omdat we mogen beslissen hoe we op die gedachten reageren.

De volgende keer dat je je moe voelt en je denkt aan die video die je gisteren hebt bekeken waarin de symptomen van depressie werden opgesomd, laat je hersenen die onbewuste sprong niet maken. Neem even de tijd om na te denken over andere mogelijke oorzaken en kies vervolgens hoe u wilt reageren, zei ze.